Monday 12 September 2011

ေစာင့္ေလမ်ဳိးႏြယ္

                                                           

ေစာင့္ေလမ်ဳိးႏြယ္.......(၁)

ကိုယ္ထင္ရင္ ကုတင္ေရႊနန္းလို႕ စကားပံုကဆိုခဲ႕ပါသည္။ အထင္သည္မျမဲခဲ႕ပါ။
ေျပာင္းလဲ ခဲ႕ရပါျပီ။ ဒီေတာ႕ ကုတင္သည္ ေရႊနန္းမဟုတ္ပဲ သူမအတြက္

အလွ်ံျငီးျငိီးေတာက္ေလာင္ေနေသာ သံေႏွာင္အိမ္ျဖစ္ခဲ႕ရပါေလျပီ။


"ခ်ိဳရယ္ မင္းရဲ႕ အျပစ္ကင္းတဲ့ အျပံဳးေလးရယ္၊ ၀ါ၀င္းတဲ႕အသားေလးရယ္ဟာ

ကိုယ္႕ကိုပထမဆံုးဖမ္းစား လိုက္တာပါပဲ"


ခ်စ္သူ၏ေႏြးေထြးေသာစကားသံမ်ားသည္ သူမအတြက္ ျငိမ္႕ေညာင္းေသာ ဂီတသံမ်ား

ျဖစ္ခဲ႕ဖူး ပါသည္။


"မခ်ိဳရယ္ ညည္းအိမ္ေထာင္က် သိပ္ကံေကာင္းတာပဲ" ဘ၀တူမိန္းကေလးမ်ား၏

ခ်ီးက်ဴးမွုကိုခံရေသာအခါ သူမမပြင္႕တစ္ပြင္႕ျပံဳးျပခဲ႕ပါသည္။ ရင္ထဲမွာေတာ႕

တိတ္တခိုး ပီတိလွိုင္းတို႕ အလိပ္လိုက္တက္ေနခဲ႕ပါသည္။ မဂၤလာေဆာင္ျပီး

ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ႕သူမ၏ပီတိလွုိင္းတို႕စတင္ညစ္ႏြမ္းစျပဳခဲ႕ရပါျပီ။


"ခ်ိဳမင္းကိုယ္တို႕ xxxxx  ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္.။"


"ဟင္..ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႕ဘာသာယူလို႕ရတယ္မဟုတ္ဘူးလား"


"မရဘူးခ်ိဳ ကို္ယ္႕ခင္ပြန္းရဲ႕ဘာသာကို ဇနီးသည္ကလိုက္ယူရတာ ကိုယ္တို႕

xxxxx  ဘာသာရဲ႕ထံုးစံပဲ၊ ဒါေႀကာင္႕ခ်ိဳမျဖစ္မေနေျပာင္းမွျဖစ္မယ္"။


"အကိုပဲလက္ထက္ျပီးရင္ခ်ိဳ႕အလိုက်အားလံုးျဖစ္ေစရမယ္ဆို"


"ေအးေလ အားလံုးခ်ိဳ႕အလိုက် ထားတယ္ေလ အခုခ်ိဳ႕မွာ တီဗီြ၊ ဗီစီဒီ၊

ေရခဲေသတၱာ၊ အဲယ္ကြန္း၊ တယ္လီဖုန္း၊ သြားစရာရိွရင္ကား

အားလံုးျပည္႕စံုေနျပီ။ ဒါေတြအားလံုး ခ်ိဳ႕ကိုခ်စ္လြန္းလို႕ ကိုယ္ျပည္႕ျပည္႕စံုစံုထားေပးတာေလ"


အိမ္ေထာင္ရွင္မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀ဟာ

ေခတ္မွီၤတဲ႕ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြျပည္႕စံုေနရင္ လံုေလာက္ျပီလို႕ထင္ခဲ႕တဲ႕

သူမရဲ႕အသိဟာေနာက္က်ခဲ႕ရပါျပီ။ အရံွုးေပးလက္ေျမာက္ျခင္းနဲ႕ပဲ

သူမခင္ပြန္းရဲ႕အလိုက်ဘာသာ ေျပာင္းခဲ႕ရပါျပီ။


"ဟယ္...အေမလာတယ္၊ ၀မ္းသာလိုက္တာအေမရယ္ သမီးေလ အေမ႕ကို အရမ္း

ေအာက္ေမ႕ေနတာ၊ အေမေနေကာင္းတယ္-ေနာ္"


"ေအး..ေကာင္းပါတယ္သမီးရယ္၊ အေမလည္း ငါသမီးသားဦးေလးေမြးတယ္ ႀကားကတည္းက

လာခ်င္ေနတာ အိမ္မွာေလးခ်က္ျပဳတ္ေရး တာ၀န္လက္လြဲလို႕ မရတာနဲ႕

ေတာ္ေတာ္နဲ႕မလာျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႕ငါေျမးႀကီး ႀကည္႕စမ္းပါ ရေစအံုးဟယ္။ ငါ႕မွာ

ေျမးဦးသကၤန္းခ်ီရေတာ႕မွာဆိုေတာ႕ ၀မ္းသာေနတာ..ဟဲ႕။"


အမွတ္မထင္ ေျပာလိုက္ေသာ မိခင္ေဒၚရင္၏စကားသံေႀကာင္႕ သူမထိပ္ထိပ္ျပာျပာ

ျဖစ္သြားရသည္။ သူမ၏ ခင္ပြန္းက မီးဖိုခန္းမွာ ထမင္းစားေနခိုက္ျဖစ္၍

ေတာ္ေပေသးသည္။ ေဒၚရင္ကေတာ႕ သူမအျဖစ္ကိုမသိရွာပဲ

ကေလးကိုေကာက္ယူေပြ႕ခ်ီေခ်ာ႕ျမဴေနပါသည္။


........*................*.........*


အႀကားအျမင္ဗဟုသုတနည္း၍ ရိုးသားလြန္းေသာမိခင္ႏွင္႕ xxx ဘာသာ၀င္

ခင္ပြန္းသည္တို႕အႀကား ပဋိပကၡမျဖစ္ေစရန္ သူမသတိႀကီးစြာထား၍

ဂရုစိုက္ခဲ႕သည္႕ႀကားမွာပင္ ျပႆနာက ရိုင္းျပစြာ၀င္ေရာက္လာခဲ႕ ပါသည္။


"ဒီမွာခ်ိဳ မင္းအေမလုပ္ပံုေကာင္းေသးရဲ႕လား"


"ဟင္...အေမဘာလုပ္မိလို႕လဲ"


"ဘာလုပ္ရမွာလဲကြ မနက္ကဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို ဆြမ္းထြက္ေလာင္းတာ ငါကိုယ္တိုင္

ျမင္လိုက္လို႕ေပါ႕"


"ေႀသာ္-အစ္ကိုရယ္ ရြာမွာလဲ အေမက ေန႕တိုင္း ဒီလိုဆြမ္းေလာင္းေနက်ေလ။

ဒီမွာလည္း ထမင္းဟင္းအဆင္သင္႕က်က္ျပီးသားျဖစ္ေနတာနဲ႕ေလာင္းလိုက္တာေနမွာပါ"


"မလိုခ်င္ဘူးကြာ- သူအိမ္မွာသူဘာလုပ္လုပ္ ငါ႕အိမ္မွာ

ငါမႀကိဳက္တာမလုပ္ရဘူး။ ဒီကိစၥမင္းေျပာရင္ေျပာမင္းမေျပာရင္ငါေျပာရလိမ္႕မယ္။"


"အို-အကိုေျပာစရာမလိုပါဘူး၊ ခ်ိဳ႕ဘာသာအဆင္ေျပေအာင္ႀကည္႕ေျပာပါ႕မယ္။"


မိခင္အား ရန္လိုထိပါးလာမည္႕ကိစၥအတြက္ သူမႀကမ္းတမ္းစြာ

တုန္႕ျပန္လိုက္ခ်င္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ျပႆနာက ပိုႀကီးထြားလာႏိုင္သည္႕အတြက္

နာက်င္မ႔ွုတို႕ေရာစြက္ေနေသာေဒါသကို အသာမ်ိဳသိပ္ထားလိုက္ရသည္။


သ႔ူမိခင္ျပန္ေသာေန႕တြင္ ေမာ္တင္သေဘၤာဆိပ္သို႕

သူမကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႕ျဖစ္သည္။ ကားေပၚက အဆင္းမွာပင္

ယခင္ကသူမႏွင္႕အတူေစ်းေရာင္းခဲ႕ေသာ ရြာသူ အိမ္နီးခ်င္း

မိန္းကေလးမ်ားႏွင္႕ဆံုျဖစ္သည္။


"ဟယ္-မခ်ိဳ၀လာလုိက္တာဟယ္၊ သူေဌးမရုပ္တကယ္က်တယ္သိလား၊

နင္ငါတို႕ကိုသတိရေသးရဲ႕လား-ဟင္။ ငါ႕မွာေတာ႕နင္႕ကိုေန႕တိုင္းသတိရေနတာ။"


"ေအးမာရယ္-ငါလည္းနင္တို႕ကိုသတိရပါတယ္၊ ငါမွာအျပင္လဲ

ေကာင္းေကာင္းထြက္ခြင္႕ မရ၊ သားေလးကလည္း

ရိွေနေတာ႕အိမ္ထဲမွာပဲေအာင္းေနရတယ္။"


"ေႀသာ္ ဒါနဲ႕မခ်ိဳ-ဒီႏွစ္ရြာဦးေက်ာင္းကထိန္မွာ ဆိုင္းပါတယ္သိလား၊

တန္ေဆာင္တိုင္ မီးပန္းေတာင္းလွည္႕ပြဲကလဲ အရင္ႏွစ္ေတြထက္ပိုစည္မွာ

ရန္ကုန္ကဦးေက်ာ္ျမင္႕တို႕က-ကထိန္မွာ ေငြမတည္ျပီး မီးပန္းေတာင္းပြဲကို

အထူးစပါယ္ရွယ္လုပ္ေပးမွာတဲ႕။ အဲဒါ-နင္လာခဲ႕ပါ႕လားဟယ္။"


"ေအးဟယ္ငါလာခ်င္လုိက္တာ နင္တို႕ေျပာမွ ငါရြာကိုပိုျပီးေတာင္သတိရလာတယ္။"


ေျပာသာေျပာရသည္ သူမဘ၀သည္ ရြာကစည္ကားလွေသာအလွဴပြဲ၊ ကထိန္ပြဲမ်ားႏွင္႕

အဆက္ျပတ္ခဲ႕ရျပီျဖစ္သည္။ "မည္႕သည္႕ပြဲေတာ္ကုိမွ်မသြားရဟု"

တခ်က္လြတ္အမိန္႕ ထုတ္ခံခဲ႕ရျပီးျဖစ္သည္။ ကိုယ္႕၀မ္းနာကိုယ္သာသိမို႕

သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ရြာအေႀကာင္းမေျပာျဖစ္ေအာင္စကားလမ္းေႀကာင္းေျပာင္းလိုက္ရသည္။

မိမိ၏က်ဥ္းက်ပ္ေသာဘ၀ႏွင္႕ ရြာကိုလြမ္းဆြတ္ေသာရင္တြင္းေ၀ဒနာတို႕ကို

သူငယ္ခ်င္းမ်ားမရိပ္မိေစရန္အျပံဳးတုျဖင္႕ ဖံုးထားရင္းစကားေျပာေနရသည္။


အျပန္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ကားေပၚလိုက္ပါရင္း ရြာကပြဲေတာ္ေတြအေႀကာင္း

သူမေတြးေနမိသည္။ သူမ၏ အပ်ိဳစင္ဘ၀ အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္မ်ားသည္

ရြာမွပြဲေတာ္ရက္မ်ားပင္ ျဖစ္ခဲ႕ရသည္။ အလွဴပြဲ၊ ဘုရားပြဲ၊ ရိွျပီဆိုလွ်င္

တေဒါက္ေဒါက္ ဓါးခ်က္သံေလးမ်ားျဖင္႕ စည္းခ်က္ညီညာေသာ ႀကက္သြန္လွီးပြဲမွာ

သူမပါ၀င္စျမဲ။ ကြမ္းေတာင္ပန္းေတာင္ကိုင္အဖြဲ႕ႏွင္႕ အမ်ိဳးသမီးေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႕မ်ားတြင္

သူမသည္အေရးပါသူတစ္ေယာက္။ ၀ါတြင္းဥပုသ္ေန႕မ်ားႏွင္႕သႀကၤန္ရက္မ်ားတြင္

ဥပုသ္သည္မ်ားအား ေကၽြးေမြးရန္မုန္႕လံုးေရေပၚ လုပ္ရသည္မွာလဲ ေပ်ာ္စရာ

ေကာင္းလွသည္။ ရြာမွာက်န္ရစ္ခဲ႕ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ

ဤပြဲေတာ္ရက္မ်ားကို ဆက္လက္ဆင္ႏြဲ က်ေပဦးေတာ႕မည္။

သူမမွာေတာ႕ပြဲေတာ္ရက္မ်ားေရာက္တိုင္း လြမ္းေမာျခင္းနဲ႕သာ

အခ်ိန္ကုန္ေနရျပီျဖစ္သည္။ ႀကိဳတင္ေတြးမထားမိေသာဆံုးရံွုးမွုမ်ားကို

သူမဆက္ျပီးမစဥ္းစားခ်င္ေတာ႕။ မ်က္လံုးအစံုကိုပိတ္၍ အေတြးကိုရပ္

ရန္ႀကိဳးစားလိုက္သည္႕တိုင္ မ်က္ရည္စီးေႀကာင္းတို႕က ပါးျပင္ေပၚသို႕

လိမ္႕ဆင္းလာသည္။
မွတ္ခ်က္ ။      ။ ဤေဆာင္းပါးသည္ မည္သည့္ဘာသာကိုမွ် ထိခိုက္လိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပဲ မိမိ ဘာသာ၀င္ အတြက္သာ ေစာင့္ေလမ်ုိဳးႏြယ္ဆိုော ၀တၱရား အရအသိေပး တိုက္တြန္းခ်င္းသား ျဖစ္သည္ ။
မိမိ ဘာသာအား ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ေဆာင္းပါးျဖစ္သည္ေၾကာင့္ မည္သည့္ဘာသာကိုမွ် မထိခိုက္ပါ ။
 ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လမ္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ...ေရႊဝန္းရတနာ..(၁၃.၉.၁၁)အဂၤါေန႔

1 comment:

  1. ေစာင့္ေလမ်ဳိးႏြယ္ဆုိတဲ့ ပုိစ့္ေလးကုိေတာ္ေတာ္ႏွစ္သက္ပါတယ္။ေအာင္ျမင္ပါေစ။က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။

    ReplyDelete